Zo, daar zijn mama en ik gister even door het oog van de naald gekropen..
Gisterochtend heel vroeg druk teutend op weg naar de markt..Het was wat koud maar we konden niet echt ontdekken dat het glad was..
Toen na een tijdje zagen we in de bocht een auto staan met waarschuwingslichten aan..ik zei tegen mama..rij maar even wat rustiger want we konden niet zien of hij op of naast de weg stond..we reden dus ong 80km pr uur ipv 100..toen we de bocht in gingen was het ineens 1 dikke ijsbaan..we voelden dat de kont uitbrak en tolden over de weg..ik zei nog niet sturen niet sturen..maar dat doe je op zo'n moment toch..We kwamen recht op een boom af en op dat moment dacht ik..Dit was het dan..
Gelukkig kregen de wielen op het laatste moment grip in de berm en schoot de neus weg van de boom..we hebben de boom met 80km per uur in de zijkant geraakt..zo'n 10cm achter mama's stoel..Ik heb met Anton drie ongelukken meegemaakt en het enige wat ik dacht was ontspannen ontspannen,, we hoorden een keiharde klap..werden heen en weer gesmeten en toen voelde ik een ondraaglijke pijn in mijn rug. Ik begon heel hard te gillen(mede door shock) en riep auw mam auw mn rug..Ook kreeg in geen lucht..na me flink uit te rekken(geleerd door voetbaltraining en paardrijden) trok de pijn langzaam weg..
Ik vroeg toen hoe het met mama was..die had alleen last van haar knie..
Binnen 2 minuten stond er al een vrouw bij ons..we waren achterover de sloot ernaast in geknald en we konden er dan ook niet uit..2 minuten daarvoor was er dus aan de andere kant al een auto in de sloot geklapt..deze bestuurder kwam er minder uit naar we hoorden..Een flinke hoofdwond en hij lag echt in het water..
Al gauw kwam er een ambulance maar die was eerst voor de andere bestuurder..
Mama kreeg ondertussen steeds meer last van haar nek..en ik was alleen maar als een gek mijn vader en Anton aan het bellen dat ze moesten komen want mama vroeg om papa.
Na een paar minuten kwam de politie, ambulance en brandweer..dit voelde voor ons als een uur..ik ben met behulp van ladder en brandweermannen uit de auto geklommen..en moest voor in de ambulance zitten..Mama moest er op een plank uitgehaald worden omdat ze klaagde over haar nek..na 2 minuten had ik het wel gezien in de ambulance..ik was bezorgd om mijn moeder..had wel pijn maar wilde weten hoe ernstig of het was..inmiddels waren papa en Anton ook gearriveerd.
Papa is uiteindelijk bij mama in de ambulance gestapt en Anton en ik zijn er in de auto achteraan gereden..na "onduidelijke" foto's werd er besloten dat er een scan gemaakt moest worden..uiteindelijk kwamen we om half 4 met zn 4en uit het ziekenhuis..terwijl we om kwart voor 7 vertrokken waren.
We maken het beide erg goed voor de situatie. Ik heb vreselijke nekpijn/schouderpijn en rugpijn maar daar kom ik wel overheen..Mama is ook helemaal beurs en heeft nog meer pijn..Dit mede door haar vorm van reuma.
Wat hebben wij een engeltje op ons schouder gehad..ik zie de boom nog 100x op me afkomen en heb moeite met slapen maar dat komt wel weer goed..Wat kun je dan ineens dankbaar zijn voor alles.
Zie voor meer foto's, filmpje en info 112hoogezand.nl
Om 7 uur gewoon weer spullen online..gek he hoe alles dan gewoon door gaat..
een fijne week en wees voorzichtig.
Oh, wat moeten jullie bang geweest zijn.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt zelf niets doen,machteloos.
Gelukkig zijn jullie er nog 'goed' van af gekomen.
Geef jezelf wel tijd om te 'herstellen' ook al lijkt het nu mee te vallen te impact komt pas later.
Ervaring dus.
Heel veel sterkte
Liefs Annette
Ik krijg gewoon kippenvel als ik je verhaal hier lees.
BeantwoordenVerwijderenIk zag het gisteren al op het nieuws dat het zo verraderlijk glad kon zijn.
Wat een angstige momenten hebben jullie meegemaakt, maar wat een geluk dat alles zo is afgelopen.
Ik wens je heel veel sterkte, want het heeft tijd nodig om zowel lichamelijk als geestelijk alles te verwerken.
Liefs, Mea
vreselijk!!!!!
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie nog geluk gehad.
Doe maar rustig aan
groetjes yvonne
allemachtig wat een vreselijk verhaal...en wat VRESELIJK veel "geluk"hebben jullie gehad!
BeantwoordenVerwijderenHoop dat jullie beide weer snel opknappen en rustig worden....pfff wat een schrik!
Groetjes
Lynda
Wat hebben jullie ontzettend geluk gehad. Fijn om te horen dat alles goed is met jullie op een paar beurse plekken en spierpijn na dan. Maar dat is inderdaad een kleinigheid als ik je verhaal zo lees en de foto's zie. Ik weet helemaal wat je doormaakt want ik ben ook eens door gladheid in de sloot geraakt en ik vergeet nooit de golf water die ik over ons heen zag komen. Met als gevolg dat ik als de dood ben om met gladheid en sneeuw te rijden. Ik weet nu dat als je eenmaal gaat glijden je er niks meer aan kan doen. Sterkte met alles, ook voor je moeder. Groetjes Peggy
BeantwoordenVerwijderenDat engeltje zat echt op jullie schouders.....en maar goed ook !!! Wat een pech zeg.......iIk heb gelukkig nog nooit een auto-ongeluk meegemaakt zelf....pffff......Hoop dat jullie je gauw weer beter voelen.......
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Bianca xx
Oh, gelukkig maar dat het nog zo afgelopen is denk ik wanneer ik je verhaal zo lees.
BeantwoordenVerwijderenZowel geestelijk als lichamelijk heeft dit wel eventjes tijd nodig.....
Zoveel sterkte voor jullie beiden!!
Lieve groetjes
Tjonge jonge Sanne, dat is niet nix. Inderdaad een (kerst)engel op jullie schouders....hoe anders had het kunnen aflopen.....
BeantwoordenVerwijderenHoop dat jullie pijn/spierpijn/blauwe plekken gauw over zijn en dat je moeder geen nare gevolgen aan haar nek overhoudt.....
Sterkte!!
Groetjes Lammy
Jeetje, wat heftig! Jullie zullen wel heel erg geschrokken zijn..
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Groeten Maaike
He gatsie, wat een ervaring! Gelukkig zijn jullie er nog om het verhaal na te vertellen... Sterkte met de nasleep, groetjes Judith
BeantwoordenVerwijderenMeid wat een verhaal!!
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie een geluk gehad zeg!
Sterkte hewenst en beterschap ook voor je moeder!!
Groeten Truus
Oh meis, wat een verschrikkelijk iets. Kijk en juist daardoor heb ik zo'n hekel aan vorst en sneeuw. Alhoewel sneeuw zie je nog liggen...
BeantwoordenVerwijderenWens jullie heel veel beterschap.
Groetjes Lia
Och jeetje meid, de schrik zit er nog goed in. Wat hebben jullie een enorm geluk gehad! Ik ben enorm blij voor jullie, dat het allemaal goed afgelopen is. Ik heb 23 jaar geleden een zwaar ongeluk gehad en als ik dit dan lees..brr. Kan me dus helemaal voorstellen dat je niet kon slapen...je word bijna hyper van het shockeffect.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor je moeder en jou!
Dikke knuffel X
tsjonge jonge, wat hebben jullie geluk gehad, nu maar van de schrik bekomen en je lekker laten vertroetelen. Dat je moeder en jij weer gauw bovenop dit verhaal komen,
BeantwoordenVerwijderenPauline
Jeetje...wat een schrik.....ik hoop dat alles met jullie nu goed mag gaan...en inderdaad...jullie hebben echt een beschermengeltje bij jullie gedragen...
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Liefs, anne.
Heel veel beterschap, een ontspannen ja, maar dat valt niet mee.
BeantwoordenVerwijderenClaudia.
Och jeetje! Wat een geluk!
BeantwoordenVerwijderenIk had de foto's al wel gezien, maar absoluut niet verwacht dat jullie erin zaten natuurlijk.
Voor jou en je moeder héél veel beterschap en sterkte de aankomende tijd.
Dikke knuffel voor jullie beide,
Danielle
Ohhh wat een horror verhaal.....pfffff gelukkig kan je het nog na vertellen maar wat zullen jullie geschrokken zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop niet dat jullie er een vervelende nasleep van over houden zeg..
heel veel sterkte nog voor jou en je moeder en beterschap hoor.
Dikke knuffel voor jullie..
Fia
ohh dat was een hele zwerm engeltjes die jullie op je schouders hadden zitten.. wat een geluk... nu maar even op de plaats rust... want dit gaat je niet in de kouwe kleren zitten....pfff ik zit helemaal te shaken hier van je verhaal
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Anita
http://alle-mooie-dingen.blogspot.com/
Ooooo meid vreselijk, kreeg er kippevel van. Maar gelukkig hebben jullie beide niks ernstigs.Maar de schrik zit er goed ik, ik hoop inderdaad dat jullie er geen vervelende nasleep van over houden.
BeantwoordenVerwijderenMorgen waarschijnlijk wel veel spierpijn door alle schrik verkramp je vaak. Nou pffff .... ,voor nu maar even heeeeeel rustig aan en heel veel sterkte voor jullie beide.
Lieve groetjes, Linda
oh meine liebe
BeantwoordenVerwijderengott seis gedankt, dass dir nichts passiert ist.
wünsche dir eine schöne woche sei lieb umarmt daniela
Oohhhh.......Sanne..
BeantwoordenVerwijderenJeetje,ik zit dit met grote schrik te lezen,Ooo wat hebbeb jullie geluk gehad !!! wat een enorme deuk aan de zijkant van de auto...
Doe rustig aan enwens je moeder ook beterschap hé.
Groetjes
Dicky Marie
Mijn God wat is dat schrikken en gelukkig niets ernstigs maar ik denk dat jullie hier nog wel een tijdje mee bezig zijn. Ik wens jullie veel sterkte....lieve groet Marjon
BeantwoordenVerwijderenBeterschap en sterkte ook voor je moeder. Doe even rustig aan want dit heeft vast even tijd nodig om het een plekje te geven, lieve groet
BeantwoordenVerwijderenWat een heftige ervaring. Beterschap en sterkte gewenst, natuurlijk ook voor je moeder.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Miranda
Wat vreselijk !!...wat een schrik...nou inderdaad een engeltje hoor......meissie toch.....nou beterschap voor jullie beide.......liefs van mij...xxx...
BeantwoordenVerwijderenJeetje Sanne wat erg ...!!
BeantwoordenVerwijderenIk schrik ervan hoor en wat zullen jij en je moeder geschrokken zijn .
Dit heeft vast even tijd nodig voordat de beelden weer verdwenen zijn .
Veel sterkte in elk geval , liefs van Gea
Ohh Meis wat erg...
BeantwoordenVerwijderenBeterschap..
Groetjes Hetty
Hey Sanne ich habe Dir gemailt.... drück euch Nina
BeantwoordenVerwijderenwat een schrik voor jou en je moeder.. kan me indenken hoe je je voelt door ervaring. goed dat je het van je afschrijft en blijven praten helpt je met een stukje verwerking. Fijn dat het zoals het nu lijkt toch goed is afgelopen.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Alberta
Oh meid wat een schrik! Hoop dat jullie snel weer helemaal hersteld zijn. Doe maar even rustig aan hoor, is niet niks, zoiets meemaken.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes, Peet.
Wat verschrikkelijk om mee te maken, hopelijk houden jullie er niets aan over,
BeantwoordenVerwijderenSterkte meis
Hermine
Hè wat een schrik voor jullie! Doe maar voorzichtig aan met je nek en rug, je hebt een flinke klap gehad!
BeantwoordenVerwijderenBeterschap, ook voor je moeder,
groetjes, Joanda (Rozet)
Las ineens van jullie ongeluk.....tjee wat een schrik......ben je de schrik al wat te boven..?
BeantwoordenVerwijderenRustig aan maar en beterschap
Fijne avond
Liefs
Ik had je bericht al gelezen, zijn jullie al een beetje van de schrik bekomen?
BeantwoordenVerwijderenLiefs Annette